Dünya Harikası Machu Picchu I

Peru gezimizin en muhteşem günü başlamak üzereydi. Peru’ya İnka’ların armağanı Machu Picchu’yu görecektim.

Gece’yi Sonesta Posada Del Inca Sacred Valley Yucay otel’inde  geçirdik. Machu Picchu’ya gitmek için Urubamba İstasyonu’ndan trene binecektik. Sabah 5 gibi uyandık. Dağların arasında kalmış kasaba’nın huzurlu bir havası vardı. Burada zaman biraz daha yavaş geçiyor gibiydi. Az uyumuştuk ama dinç kalkmıştık. Sonbahardan kışa geçiyormuş gibiydi hava. Ürpertici ama buz gibi değil. Temiz havayı israf etmek istemediğim için bilerek daha hızlı nefes alıyordum sanki. Giyinip, kahvaltı etmeye gittik. Açık büfe kahvaltıda; mozarella peyniri, zeytin çeşitleri, domuz pastırmaları, amerikan usulü pancake ve şurupları, poğaça ve çörekler, çeşit çeşit kornfleksler, çorba, sınırsız çay, süt, portakal suyu vardı. Daha önce ki yazılarımda bahsetmiş miydim acaba, şu ana kadar ziyaret ettiğim ülkeler arasında, bizim kahvaltı kültürümüze en çok benzeyen ülke Peru idi.Kendimize göre birşeyler seçip atıştırdık.

Sabah 6’da otelden bir taksi ile Urubamba tren istasyonu’na gittik. Kaldığımız otelden istasyon yarım saat mesafedeydi. Tren 6:45 de gideceği için yolda içimden kaç kere “lütfen geç kalmayalım” diye geçirdiğimi hatırlamıyorum. Taksimizi alman bir çift ile paylaştık, onlar da dakiklik konusunda aşırı hassaslar. O an takside ki gergin atmosferi anlatamam. Machu Picchu’yu ziyaret etmek isteyenlere önemli bir uyarı: Buraya her gün belli sayıda ziyaretçi kabul ediliyor. Tren biletleri ise çok önceden bitiyor. Yani aylar öncesinden aldığınız treni kaçırırsanız, tren bileti bulmanız lotoda 6lı tuttur gibi şansa kalırmış. O yüzden istasyona 45 dakika erken gidecek gibi yola çıkmakta fayda var. Kasabalar arası yollar hep düzgün değil, yağmur yağar ve heyelan olursa ucu ucuna yetişme şansı olmayabilir. Neyse ki biz kuru sezonda Peru’daydık ve yolda problem yaşamadan trene yetiştik. (Peru’nun iklimi ülkemizden çok farklı. Ocak-Mart arası ıslak sezonun en fazla yağmur alan ayları)

Urubamba tren istasyonu dağların arasında vadiye kurulmuş. İstasyona vardığımızda, 216 nolu tren bizi orada bekliyordu. Hakikaten masal gibi bir tren yolculuğu yapacaktık: Şöyle bir tren yolu hayal edin. Sağ tarafınız dağ… Öyle ki; zaman zaman trenin üzerini çatı gibi örten kayalıklar, elinizi dirsek mesafesinde uzatsanız değebileceğiniz kadar yakın.  Aynı zamanda amazon ormanlarının başladığı yerler buralar, kayalıkların olmadığı zamanlarda sağ pencereden balta girmemiş ormanların manzarası… İki, üç metre içeri doğru yürüseniz; ağaçların dalları yolları kapladığı için yürüyemezsiniz. Sağ tarafınız böyle bilinmezlikler içinde iken; sol tarafınızda dağları ayıran bir nehir. Tren yolu bazı yerlerde o kadar daralıyor ki bir trenin sığabileceğinden fazla, 20 cm daha yer yok… (Bu manzarayı en şanslı izleyenler trenin en önünde oturan turistler. Resmen torpilli tren yolcuları. Trenin makine kompartmanı sadece yarısına yapılmış. Yani 1 ve 2 nolu koltukları alanlar, makinistin bakış açısından bu keyifli manzarayı izleyebiliyor. O gün en ön sırada oturan turistlerin sevinçlerini görmeliydiniz. Bizim koltuğumuz önden 3.sıradaydı. En öndekileri kıskanmadım dersem yalan söylerim, ama yinede koridordan biraz görüş açımız vardı 🙂 Trende yemek de veriyorlar. İçecek, sandviç ve meyve tabağından oluşan bir menümüz vardı.

Yaklaşık 1,5 saat süren yolculuk sonunda MachuPicchu’ya vardık. daha doğrusu MachuPicchu’da yaşayan insanların yerleşim yerine demeliyim. Tarihi şehir Machu Picchu’ya çıkmak için buradan otobüse biniyorsunuz. (Bu söylediğim en hızlı yöntem. Gece yerleşim yerinde çadır kampı kurulup, gün ağarmadan tarihi şehire tırmanan grup turları var. Machu Picchu’da güneşin doğuşunu selamlamak için harika ve bildiğim kadarı ile tek yöntem. Ne yazık ki biz bu olasılığı otelde tanıştığımız kolombiyalı bir çiftten öğrendik.)

Otobüsler 15-20 dakikada bir karşılıklı olarak yukarıdan-aşağıya, aşağıdan-yukarıya hareket ediyor. Aldığınız otobüs bileti bir kez yukarı çıkmak, bir kez de aşağı inmek için geçerli. Ama istediğiniz saatte ki otobüse binebilirsiniz. MachuPicchu’yu günlük ziyaret edebilecek kişi sayısı belirli, onun üzerinde kişi şehre giremiyor. Bu nedenle bu geziyi daha planlarken, giriş biletlerinin tarihini ayarlamalısınız.

Biz MachuPicchu’da gecelemeden akşam Cusco’ya dönecektik. Vakit kaybetmeden otobüs ile MachuPicchu’ya çıktık. Çıkış yolu muhteşem bir manzaraya sahipti. Uçurum manzaraları hep sevmişimdir. MachuPicchu’lu otobüs şoförleri o yola artık o kadar alışmış ki, nasıl bir hızla o dar virajlara girdiklerine şaşırabilirsiniz. Fotoğraf çeke çeke, sonunda tarihi şehir Machu Picchu’nun girişine ulaştık. Şehrin içinde anlatılacak, görülecek pek çok şey var. Tüm o detayları bir sonra ki yazıda paylaşacağım.

*Peru yazılarında Lima ve Cusco’yu atlayarak, en merak uyandıran bölge olması nedeniyle Machu Picchu’ya geçtim. Bu yazıları bitirdikten sonra tekrar o bölgelerde ki gezilip görülecek yerlere döneceğim.

Y.